Tak rozpoczęła się nasza przygoda ze staniem na straży funduszu sołeckiego, który został uregulowany ustawowo pół roku później. Pilnowaliśmy, aby rady gmin podejmowały uchwały o przyjęciu lub nieprzyjęciu funduszu na kolejny rok, licząc na to, że takiej decyzji będzie towarzyszyła dyskusja o wspólnych sprawach. Zwracaliśmy uwagę na dokumentowanie zebrań wiejskich, aby było jasne, kto i w jaki sposób podejmował decyzje o wydawaniu wspólnych pieniędzy. Walczyliśmy o nieusuwanie przepisu o niepodważalności decyzji mieszkańców oraz o to, by mogli zaplanować wydawanie pieniędzy zgodnie ze swoimi potrzebami, bez ingerencji wójtów i burmistrzów. Mamy poczucie, że te kilka lat obowiązywania funduszu przyniosło rezultaty. Mieszkańcy mają poczucie, że to należne im pieniądze i widzą rezultaty swoich decyzji każdego dnia. Wiedzą, że nikt nie może za nich zdecydować i znają wagę swojego głosu.

Jako że staliśmy się wielbicielami funduszu sołeckiego, chętnie włączyliśmy się w debatę o budżetach obywatelskich w miastach. Tu nasza opinia stała się jednak mniejszościowa. Większość osób dyskutujących o budżetach obywatelskich chce pozostawić swobodny wybór samorządom. My z kolei oczekiwalibyśmy minimalnych standardów prawnych. Boimy się bowiem zniekształcenia dobrego pomysłu na wzmacnianie obywatelskości. Może ono powstać poprzez brak debaty, jawności, jasnych zasad, gwarancji wpływu i elementu wspólnotowości. Teraz budżetami obywatelskimi nazywane są inicjatywy wypaczające ideę. Takie, gdzie to radni podejmują decyzję o tym, jaka jest wola mieszkańców, lub takie, gdzie ukrywa się autorów projektów, odgórnie tworzy regulaminy itp. Faktem jednak jest, że ostatnie lata „dziania się” funduszy obywatelskich spowodowały przeniesienie nas do zupełnie innej rzeczywistości w mówieniu o wspólnych pieniądzach.

I dlatego Polska ma się czym dzielić. Mamy sporą praktykę – dobrą, złą, początkującą i zaawansowaną. To kopalnia inspiracji, refleksji i motywacji do działania dla innych. Zapraszamy do nas osoby z innych krajów. Pokazujemy różnorodność, a oni biorą, co zechcą.

Dzięki świetnej współpracy z Centrum Informacyjnym dla Władz Lokalnych w Mołdawii, przyjedzie do nas nowa grupa. Są to urzędnicy, aktywiści miejscy, osoby z organizacji i radni. Pochodzą z pięciu miejsc. Z ponad trzydziestotysięcznego Orhei, gdzie podjęto już pierwszą próbę wprowadzania budżetu; z prawie czterdziestotysięcznego Ungheni, w którym urzędnicy przyglądają się budżetowi obywatelskiemu z ciekawością; czy z nieco większego Cahul, w którym burmistrz chce pracować z budżetem obywatelskim. Dwie osoby pochodzą ze wsi Cosnita (Kosznica) – należącej do Mołdawii, ale odciętej od reszty kraju przez Naddniestrze. Pojawią się też przedstawiciele stolicy – Kiszyniowa.

Grupę poznaliśmy podczas naszej wizyty w miejscowości Cahul, gdzie zorganizowano okrągły stół na temat budżetu obywatelskiego. Wziął w niej udział Piotr Choroś z urzędu Miasta w Lublinie i Katarzyna Batko-Tołuć z Sieci Watchdog, Usłyszeliśmy co interesuje Mołdawian, jakie zadają pytania, jakie mają podejście do tematu. Zaplanowana przez nas wizyta ma opowiedzieć o tematyce z wielu punktów widzenia i podkreślić istotne aspekty. Zaczynamy od miejscowości Margonin w Wielkopolsce. To gmina, która właśnie zaczęła zmieniać statuty sołectw, a budżet sołecki ma od dwóch lat.  Do przyjazdu zachęcił nas Krzysztof Bereta, który śledzi dokładnie co dzieje się w gminie. Chcemy, aby nasi goście usłyszeli, jak to jest zaczynać proces oddawania głosu mieszkańcom. Później zobaczą jeszcze dwa sołectwa – jedno wielokrotnie nagradzane i mające fundusz sołecki od samego początku obowiązywania ustawy (Krzykosy) i Tarnowską Wolę, która chce się pochwalić nie tylko funduszem sołeckim, ale także korzystaniem z inicjatywy lokalnej.

Na zdjęciu Kolorowa Ściana – „Dobra”. To instalacja sfinansowana z budżetu obywatelskiego w Koninie. Służy do zbierania nakrętek od butelek plastikowych. Następnie zebrane dary przeznaczane są na cele charytatywne.

Odwiedzimy także kilka miast. Najpierw Konin, w którym budżet budzi wiele emocji. Mieszkańcy zdobywają niezależność, a miasto uznaje ich prawo do podejmowania decyzji. Na przeciwko magistratu w Koninie stoi np. wielki elektroniczny licznik długu publicznego sfinansowany z budżetu obywatelskiego. Nieco dalej z kolei świetna inicjatywa, która łączy mieszkańców – Kolorowa Ściana. To instalacja na nakrętki – mieszkańcy wspólnie je zbierają na wybrane przez siebie cele. Konin to także miasto partnerskie jednego z naszych gości – Ungheni.

Odwiedzimy też Kalisz, w którym chcemy pokazać jak można wytrwale pracować z mieszkańcami nad budżetem. Mamy zamiar odwiedzić inicjatywę Liczy się miasto, która zachwyca pomysłami włączania ludzi do działania poprzez warsztaty, filmy, wystawy. Robi to od trzech lat i widać efekty tej solidnej pracy. Na ich spotkania przychodzą mieszkańcy i urzędnicy. Odbywają się gorące dyskusje. To świetny przykład tak popularnego, a w rzeczywistości rzadkiego, „Partnerstwa”. Celowo napisanego wielką literą.

Kolejnym miastem na trasie będzie Kutno. Tu z kolei skupimy się na ewaluowaniu budżetu obywatelskiego. To miasto przeprowadziło bardzo solidną ocenę. Skoro budżet ma osiągać cele społeczne, to ewaluacja jest nieodzownym elementem procesu. To powinno być standardowe podejście do tematu.

Nasi goście będą też mogli zapoznać się z przykładem pracy nad włączaniem młodzieży w tworzenie budżetu. W tym celu – dzięki pośrednictwu Krajowego Stowarzyszenia Sołtysów – pojedziemy do Kłodawy. Spotkamy się także z dyrekcją Domu Kultury Śródmieście w Warszawie. To z kolei przykład jak budżet obywatelski może objąć instytucję.

Na zakończenie wizyty nasi goście zawitają do Pracowni Badań i Innowacji Społecznych Stocznia. Tam zapewne zadadzą wiele pytań o sprawy, które zastanowiły ich podczas wizyty. Zależy nam też na tym, żeby dowiedzieli się, jakie wyniki przyniosła w Polsce wspólna praca nad standardami budżetu (a te właśnie skoordynowała Stocznia). Nasi goście sami, dosyć spontaniczne, taką wspólną pracę obiecali sobie podczas wspominanego okrągłego stołu w Cahul. A spotkali się dzięki wsparciu niezwykle zaangażowanego dyrektora polskiej placówki w Mołdawii – Tomasza Horbowskiego.

Ta wizyta jest dla nas podsumowaniem wielu lat pracy. Przygotowując ją, zobaczyliśmy drogę, którą przeszliśmy w Polsce do dziś. Dziś dyskusja o wydawaniu pieniędzy przez mieszkańców wrze. A pamiętamy przecież czasy, gdy tak nie było. Wypracowaliśmy też na tyle dużo różnorodnych doświadczeń, że jest czym się dzielić z tymi, którzy chcą je poznać. A co najważniejsze, nie pokażemy wcale Polski lukrowanej, którą często prezentuje się odwiedzającym gościom. Przyjeżdżają do nas ludzie, którzy mają swoje cele i pytania. My im chcemy pokazać się tacy, jacy jesteśmy. Sami zdecydują, z których doświadczeń chcą skorzystać.

opensource.com, flickr.com / licencja: CC BY-NC-ND 2.0

Katarzyna Batko-Tołuć

Wyliczenie funduszu sołeckiego przypadającego na sołectwo polega na podstawieniu odpowiednich danych do wzoru:

gdzie L_m oznacza liczbę mieszkańców sołectwa według stanu na 30 czerwca roku w którym podaje się informację o wysokości funduszu, określoną na podstawie prowadzonego w gminie rejestru mieszkańców, o którym mowa w ustawie o ewidencji ludności. Zgodnie z tą ustawą rejestr mieszkańców prowadzony przez wójta obejmuje tak zameldowania na pobyt stały jak i czasowy.

Sytuację w bieżącym roku komplikuje fakt, że wiele gmin dokonało już obliczeń posługując się obowiązującym załącznikiem do rozporządzenia Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji (MAiC) w sprawie wzorów informacji przekazywanych przez wójta i wojewodę, trybu zwrotu części wydatków gmin wykonanych w ramach funduszu sołeckiego oraz wzoru wniosku o ten zwrot, który wskazuje, że do wyliczenia wysokości środków przypadających na dane sołectwo należy brać pod uwagę tylko stałych mieszkańców sołectwa.

9 lipca 2015 r. MAiC rozesłał informację traktującą o tym problemie do wojewodów, jednak według naszych informacji nie zmieniło to faktu, że gminy dokonują obliczeń uwzględniając liczbę mieszkańców zameldowanych na pobyt stały, nie zaś na pobyt stały i czasowy. Rozporządzenie MAiC nie zostało jeszcze skorygowane, a według stanu na 21 lipca br. projekt nie znajduje się w wykazie projektów aktów prawnych Ministerstwa. Jak sprawdziliśmy, pismo nie zostało udostępnione na stronach Urzędów Wojewódzkich. Zwracamy uwagę, że już w 2012 roku nastąpiła sytuacja, w której konieczne było korygowanie wysokości funduszu sołeckiego (GUS nie dostarczył danych o liczbie mieszkańców gmin), co spowodowało chaos w podawaniu wysokości funduszu przypadającego sołectwom.

Co należy uczynić, jeśli wysokość funduszu sołeckiego została obliczona w oparciu o liczbę mieszkańców uwzględniającą wyłącznie mieszkańców zameldowanych na pobyt stały? W naszej ocenie należy skorygować informacje o wysokości funduszu i poinformować o tym sołtysów.

Pismo MAiC z 9 lipca 2015 r. (znak DAP.WSUST.701.26.2015) można pobrać niżej.

Pismo Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji dot. obliczania wysokości funduszu sołeckiego

Uchwały o wyodrębnieniu funduszu sołeckiego podjęte po 20 lutego 2014 r. na podstawie nowej Ustawy o funduszu sołeckim są bezterminowe.

Rada Gminy Leoncin 18 lutego 2015 r. podjęła uchwałę o wyrażeniu zgody na wyodrębnienie funduszu sołeckiego w budżecie gminy na 2016 rok. Uchwała dostępna jest po kliknięciu poniższego obrazka oraz TUTAJ.

Regionalna Izba Obrachunkowa w Warszawie zakwestionowała ww. uchwałę, stwierdzając że narusza art. 2 ust. 3 Ustawy o funduszu sołeckim, traktujący że

Uchwała o wyrażeniu zgody na wyodrębnienie funduszu ma zastosowanie do kolejnych lat budżetowych następujących po roku, w którym została podjęta.

Jak zauważyło Kolegium RIO,

[…] cytowany przepis wprowadził zatem zasadę, iż raz wyrażona zgoda na wyodrębnienie funduszu obowiązuje bezterminowo tj. do czasu podjęcia przez radę gminy uchwały cofającej zgodę na wyodrębnienie funduszu sołeckiego, która zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o funduszu sołeckim obowiązuje jedynie w kolejnym roku budżetowym. 

Mając powyższe na uwadze, Rada  Gminy  podejmując uchwałę o wyrażeniu zgody  na wyodrębnienie środków stanowiących fundusz sołecki, nie może ograniczyć decyzji o ich wyodrębnieniu tylko do roku 2016, gdyż istotnie narusza  tym cyt.  przepis art. 2  ust. 3 ustawy o funduszu sołeckim, zgodnie z którym decyzja Rady o wyodrębnieniu funduszu sołeckiego, podjęta w roku poprzedzającym rok, na który wyodrębnia się fundusz, jest ważna w każdym roku budżetowym (bez ograniczenia) następującym po roku, w którym została podjęta.

Kolegium Izby uznało, iż Rada Gminy Leoncin dokonała nieuprawnionej modyfikacji zakresu czasowego obowiązywania wyodrębnienia funduszu sołeckiego […]

Uchwała RIO w Warszawie z 24 marca 2015 r, dostępna jest po kliknięciu poniższego obrazka oraz TUTAJ.

W efekcie Rada Gminy Leoncin 25 marca 2015 r. podjęła uchwałę o wyodrębnieniu funduszu sołeckiego w sposób właściwy, tj. nie określając ram czasowych jej obowiązywania. Uchwała Rady Gminy Leoncin z 25 marca 2015 r. dostępna jest TUTAJ.

Jak skomentował Wojciech Tarnowski, prezes RIO w Warszawie dla „Rzeczpospolitej” (artykuł z 14 kwietnia 2015 r. dostępny TUTAJ) obowiązująca ustawa o funduszu sołeckim wprowadziła zatem zasadę, że raz wyrażona zgoda na wyodrębnienie funduszu sołeckiego obowiązuje bezterminowo […] A konkretnie: do czasu podjęcia przez radę gminy uchwały cofającej zgodę na wyodrębnienie funduszu sołeckiego. Taka uchwała z kolei obowiązuje tylko przez jeden rok budżetowy – dodaje.

Zapoznając się z treścią odpowiedzi umieszczone na stronie Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji, a dotyczącej pytania czy możliwe jest finansowanie ze środków funduszu sołeckiego wycieczek krajoznawczo – patriotycznych poza gminę do miejscowości ościennych min. w celu zapoznawania się z historią i kulturą Polski, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na kwestię uzasadnienia przedsięwzięcia. W ocenie każdego przedsięwzięcia, które ma być finansowane z funduszu sołeckiego, kluczowe znaczenie odgrywa uzasadnienie.

Odpowiedź ze strony MAiC dostępna jest po kliknięciu poniższego obrazka oraz TUTAJ.

Po blisko dziewięciomiesięcznym okresie wymiany korespondencji, zaangażowaniu Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych, skardze do Prezesa Rady Ministrów,  20 stycznia 2015 roku Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi poinformował nas, że istnieje możliwość wypłaty środków z PROW 2007-2013, gdzie wkład własny finansowany był z funduszu sołeckiego. Jest to krok w dobrą stronę, jednak niestety warunki otrzymania środków z PROW 2007-2013 zostały tak sformułowane, że przeczą zasadom konstrukcji budżetu, zaś stanowisko MRiRW jest wewnętrznie sprzeczne i w efekcie, w praktyce… nie pozwala skorzystać ze środków PROW.

Pismo MRiRW z dnia 20 stycznia 2015 r. (znak ROWwl-ss-051-7/14 (175)) dostępne jest po kliknięciu fragmentu niżej oraz TUTAJ.

Pismo MRiRW z dnia 7 stycznia 2015 r. (znak ROWwl-ss-504-65/14(22)) dostępne jest po kliknięciu fragmentu niżej oraz TUTAJ.

Poza sformułowaniem istnieje możliwość wypłaty środków z PROW 2007-2013 trudno uznać stanowisko MRiRW za korzystne dla mieszkańców, a można je wręcz uznać za sprzeczne z prawem. Ministerstwo próbuje bowiem przedstawić interpretację, zgodnie z którą, aby gmina otrzymała dofinansowanie z PROW 2007-2013, musi dokonać zwrotu dotacji otrzymanej jako zwrot z budżetu państwa części wydatków poniesionych z funduszu sołeckiego i dodatkowo obiecać, że środki funduszu sołeckiego nie będą przeznaczane w przyszłości na przedsięwzięcie, jakie współfinansowane było w ramach projektu PROW z funduszu sołeckiego:

Należy potwierdzić, że taki zwrot [w praktyce: zwrot zwrotu z budżetu państwa] został faktycznie dokonany oraz zapewnić podmiot wdrażający [samorząd województwa, w praktyce  odpowiedni departament w Urzędzie Marszałkowskim] o nieubieganiu się o środku z funduszu sołeckiego w związku z realizacją tego projektu w przyszłości.

Jest to interpretacja, która zakłada że fundusz sołecki nie stanowi części budżetu gminy. Wskazuje również na brak znajomości Ustawy o funduszu sołeckim. Wydatki z funduszu sołeckiego nie są wydatkami celowymi, nie są powiązane z żadnym konkretnym źródłem dochodów gminy. Tymczasem zdaniem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwrot z budżetu państwa stanowi formę dotacji celowej. Tak nie jest, na co Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi zwracała już uwagę m.in. Krajowa Rada Regionalnych Izb Obrachunkowych.

Błędne stanowisko MRiRW wynika przypuszczalnie z kierowania się logiką projektową, w której konkretne dochody wiąże się z wydatkami w formie funduszy celowych. Tymczasem w przypadku funduszu sołeckiego, będącego częścią budżetu gminy, obowiązuje zasada niefunduszowania, czyli jedności materialnej budżetu. Zasada ta dotyczy sytuacji, w której budżet zorganizowany jest na zasadzie jednej puli środków, której całość dochodów przeznaczona jest na całość wydatków. Przysługujący gminie zwrot z budżetu państwa części wydatków poniesionych z funduszu sołeckiego nie stanowi dotacji celowej.

Fundusz sołecki , co należy kolejny raz powtórzyć, finansowany jest z dochodów własnych gminy, subwencji ogólnej czego nie przyjmuje do wiadomości MRiRW, dla którego sformułowanie „fundusz” wiąże się wyłącznie z konkretnym, projektowym sposobem finansowania przedsięwzięć. Fundusz sołecki jest częścią budżetu gminy, to o czym wiedzą mieszkańcy sołectw, nie znalazło odzwierciedlenia w pismach Ministerstwa. Fundusz sołecki nie stanowi w budżecie gminy odrębnego źródła finansowania przedsięwzięć. Niestety, mimo uwag Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych, Ministerstwo nadal kieruje się błędnymi interpretacjami, de facto uniemożliwiając samorządom uzyskanie środków PROW w związku z funduszem sołeckim.

Będziemy dochodzić przyczyn sprzecznej z prawem intepretacji MRiRW dążąc do zmiany stanowiska MRiRW, również w kontekście wykorzystania funduszu sołeckiego jako wkładu własnego w projektach PROW w kolejnych latach, a także mając na uwadze formułowanie stanowisk przez MRiRW zrozumiałym językiem.

12 grudnia 2014 r. zwróciliśmy się z pytaniem do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (MRiRW) czy środki funduszu sołeckiego mogą być wliczane jako wkład własny do projektów PROW w perspektywie finansowej na lata 2014 – 2020? Aktualnie MRiRW, administrujące środkami PROW, mimo pozytywnej opinii Krajowej Rady Regionalnych Izb Obrachunkowych, nie dopuszcza takiej możliwości.

22 grudnia 2014 r. otrzymaliśmy odpowiedź MRiRW (znak ROWwl-ss-504-75/14(4549) informującą, iż intencją prawodawcy jest stworzenie przepisów umożliwiających włączanie środków funduszu sołeckiego jako wkładu własnego do projektów PROW 2014 – 2020:

Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 został zaakceptowany przez Komisję Europejską w dniu 12 grudnia br. Przed tą datą prace legislacyjne nad ustawą o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, nie mogły zostać ukończone. Natomiast bez znajomości ostatecznego brzmienia przepisów krajowych nie można stanowczo stwierdzić, iż środki funduszu sołeckiego będą mogły stanowić wkład na finansowanie operacji realizowanych w ramach PROW 2014-2020.

Obecnie trwają konsultacje brzmienia przepisów ustawy, natomiast wkrótce rozpoczną się konsultacje przepisów zaproponowanych w projektach rozporządzeń. Na tym etapie można jedynie zapewnić, iż intencją prawodawcy jest stworzenie przepisów, które taką możliwość przewidują oraz wyrazić nadzieję, iż w toku prowadzonych prac legislacyjnych nie wystąpią okoliczności, które uniemożliwią jej wdrożenie.

Odpowiedź MRiRW dostępna jest po kliknięciu poniższego obrazka oraz TUTAJ.

Stan prac legislacyjnych nad ww. aktami prawnymi

Będziemy monitorować dalszy proces prac nad rozporządzeniami do ww. ustawy, od których treści może zależeć możliwość włączania funduszu sołeckiego jako wkładu własnego do tzw. małych projektów w ramach PROW.

Ze stanem prac legislacyjnych nad ww. ustawą można zapoznać się TUTAJ.

Ustawa z dnia 21 lutego 2014 r. o funduszu sołeckim traktuje, że w gminach w których w 2014 roku podjęto uchwały o wyodrębnieniu funduszu sołeckiego, nie ma dalszej konieczności podejmowania uchwał. Uchwała o wyodrębnieniu funduszu sołeckiego podjęta w 2014 roku obowiązuje w kolejnych latach, czyli także w 2015 roku. Gmina zbowiązana jest zabezpieczyć środki na fundusz sołecki. Art. 2 ust. 3 ustawy mówi:

Uchwała o wyrażeniu zgody na wyodrębnienie funduszu ma zastosowanie do kolejnych lat budżetowych następujących po roku, w którym została podjęta.

W gminach w których w 2014 r. podjęto uchwały o niewyodrębnieniu funduszu sołeckiego, do 31 marca 2015 r. radni muszą podjąć uchwałę o wyrażeniu zgody albo o nie wyrażeniu zgody na wyodrębnienie funduszu. Art. 2 ust. 4 ustawy mówi:

Uchwała o niewyrażeniu zgody na wyodrębnienie funduszu ma zastosowanie wyłącznie do roku budżetowego następującego po roku, w którym została podjęta.

W informacji dla jednostek samorządu terytorialnego opublikowanej 28 października 2014 r. RIO w Warszawie podkreśla, że do wprowadzenia do budżetu dotacji pochodzących od Wojewody z tytułu refundacji wykonanych zadań w ramach funduszu sołeckiego organem właściwym jest organ stanowiący.

W związku z pojawiającymi się nieprawidłowościami dotyczącymi wprowadzania do budżetu tzw. dotacji refundacyjnych informujemy, że zgodnie z art. 50a ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego o przeznaczeniu dotacji, otrzymanych z budżetu państwa na podstawie odrębnych przepisów, stanowiących zwrot poniesionych wydatków na realizację zadań określonych w tych przepisach oraz dotacji z tytułu rekompensaty utraconych dochodów własnych decyduje organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego .

W związku z tym także do wprowadzenia do budżetu dotacji pochodzących od Wojewody z tytułu refundacji wykonanych zadań w ramach funduszu sołeckiego organem właściwym jest organ stanowiący.

Informacja RIO dostępna jest TUTAJ.

O klasyfikacji budżetowej zwrotu pisaliśmy TUTAJ.

W 2015 roku wnioski o zwrot części wydatków poniesionych przez gminę z funduszu sołeckiego wójtowie będą  mogli składać do wojewodów wyłącznie elektronicznie. Po sprawdzeniu wniosku wójta (burmistrza, prezydenta) i stwierdzeniu nieprawidłowości, wojewoda będzie wzywał do usunięcia braków lub błędów w terminie 7 dni.

1 stycznia 2015 roku wchodzi w życie §4 rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie wzorów informacji przekazywanych przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) i wojewodę, trybu zwrotu części wydatków gmin wykonanych w ramach funduszu sołeckiego oraz wzoru wniosku o ten zwrot.

Pełen tekst rozporządzenia dostępny jest w Dzienniku Ustaw z 2014 r. poz. 916 w załączniku, po kliknięciu poniższego obrazka oraz TUTAJ.

Treść § 4. ww. rozporządzenia znajduje się niżej.

§ 4. 1. Zwrot części wydatków następuje na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przesłany w postaci elektronicznej.

2. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przesyła wniosek właściwemu wojewodzie w terminie do dnia 31 maja roku następującego po roku, w którym dokonano wydatków.

3. We wniosku wójt (burmistrz, prezydent miasta) wykazuje wykonane wydatki według stanu na dzień 31 grudnia roku, za który jest przesyłany wniosek.

4. Właściwy wojewoda sprawdza prawidłowość wniosku pod względem rachunkowym oraz formalnym.

5. W przypadku stwierdzenia we wniosku braków lub błędów właściwy wojewoda wzywa wójta (burmistrza, prezydenta miasta) do ich usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie jest przesyłane w postaci papierowej lub elektronicznej. W przypadku nieusunięcia braków lub błędów w tym terminie wniosek pozostawia się bez rozpatrzenia.

6. Zwrot wydatków następuje na rachunek budżetu gminy w terminie do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku, w którym dokonano wydatków.

7. Wzór wniosku, o którym mowa w § 1 pkt 4, jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

POBIERZ PLIK: Dziennik Ustaw 2014 poz. 916

Przypominamy fragment opinii Jana Lipskiego dotyczącej kwestii „Obowiązku złożenia przyrzeczenia o przestrzeganiu tajemnicy skarbowej przez sołtysa”, opublikowanej w Zeszytach Prawniczych Biura Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu, 3-4 (19-20) 2008:

[…] Należy relacje prawne łączące sołtysów,  realizujących powierzone im obowiązki skarbowe, z urzędami jednostek samorządu terytorialnego. Sołtysi jako inkasenci podpisują z jednostką samorządu terytorialnego umowę na dokonywanie poboru od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu, za które to czynności pobierają odpowiednie wynagrodzenie (podobnie – stosowne umowy zawierają też jako osoby zaangażowane do doręczana pism w sprawach podatkowych). Umowy te co do zasady nie mają charakteru umów o pracę, a tylko takie umowy – na podstawie których nawiązywany jest stosunek pracy między urzędem a sołtysem – uprawniałyby do zaliczenia osób pełniących funkcję inkasenta do pracowników samorządowych służb finansowych (są to zwykle umowy zlecenia lub tzw. umowy o inkaso).

Nie oznacza to jednak, iż sołtysi nie są zobowiązani do przestrzegania tajemnicy skarbowej – obowiązek taki wynika przecież wprost z postanowień § 4 omawianego artykułu. Naruszenie tajemnicy skarbowej przez sołtysa rodzić będzie odpowiedzialność na podstawie art. 306 Ordynacji,  który przewiduje kary pozbawienia wolności dla osób, które będąc obowiązane do zachowania tajemnicy skarbowej, ujawniają informacje objęte tą tajemnicą.

Całość opinii dostępna jest na str. 214-218 TUTAJ.